Reizen, reizen en nog eens reizen

Na een goede nachtrust gingen we er om half 8 uit; voor het ontbijt nog even opfrissen met flesjes water, en toen naar het ontbijt.
Nadat we lekker hadden gegeten, kwam Dorian ons ophalen met de chauffeurs om naar het ZOA-kantoor te gaan. Toen we daar aankwamen, kregen we onverwachts een telefoontje dat het vliegtuig 20 minuten eerder zou komen, dus moesten we snel afscheid nemen.
Het afscheid nemen was nog best lastig, omdat je al in die korte tijd al zo gezellige mensen hebt leren kennen en omdat je in die dagen 6 uur met elkaar in de auto hebt gezeten; wat wel heel gezellig was! Toen moesten we alweer in het vliegtuig stappen en afscheid nemen van het mooie Amudat en de gezellige mensen.

Nadat de piloot met ons gebeden had, vlogen we naar Kampala. We hadden een voorspoedige vlucht gehad alleen we hadden wel veel bewolking daardoor was het uitzicht minder. In Kampala kregen we nieuwe chauffeurs: Christiaan en Frank.
De namen hebben ze gekregen nadat ze christenen waren geworden. Het zijn uitstekende chauffeurs! We laadden onze tassen in en konden op weg. In Kampala was het heel erg druk. Mensen staken met gevaar voor eigen leven over. We gingen lokaal eten, wat erg bijzonder was, en een aparte smaak. Niet alles was erg lekker,maar wel het proberen waard.
In Kampala kregen we allerlei bedelaars bij onze auto’s wat erg heftig was om te zien.

Onderweg hebben we een heleboel bijzondere dingen gezien en bovenal veel armoede. Ook veel fruit kraampjes langs de weg waar we lekker ananas en watermeloen hadden gekocht
We waren onderweg naar het safaripark de Murchions Falls. We moesten voor 7 uur het park in gaan alleen we kwamen er pas om half 10 aan. Gelukkig hadden onze chauffeurs goede contacten en mochten we er wel in.
We kregen nog een warme maaltijd, wat weer erg veel was. We hadden s’ middags ook al veel op dus iedereen zat eigenlijk vol, maar het was zo lekker dat we het toch maar gewoon op aten. Toen was de dag na 8 uur rijden al voorbij en gingen we lekker slapen.